Een aantal maanden terug schreef ik al een blog over mijn kijk op veganisme, ik vond het wel weer tijd voor een update op dit gebied. Ik krijg wel vaker vragen over hoe ik nou precies eet en of ik het niet moeilijk vindt om geen kaas en vlees te eten. Ook al hou ik niet echt van ‘labels’, de naam flexi-veganist past het beste bij mij op dit moment.

Wat is een flexi-veganist?

Inmiddels kennen de meesten de termen vegetariër (geen vlees of vis), flexitariër (regelmatig vega) en pescotariër (geen vlees, wel vis) wel. De term veganist (geen dierlijke producten) is ook flink in opkomst. Onder flexi-veganist versta ik iemand die bijna geheel veganistisch eet, met af en toe uitzonderingen. Ofwel veganistisch waar mogelijk.

Lastige situaties

Ik zeg altijd dat ik 95% vegan eet. Thuis ik eet ik geheel veganistisch, hier heb ik totaal geen moeite mee. Naar mijn werk neem ik altijd bakjes met eten en snacks mee, meestal ook geen probleem. Vlees en vis sla ik altijd over. Natuurlijk kan ik niet altijd overal mijn eigen eten mee naartoe nemen en ben ik af en toe afhankelijk van anderen. Het belangrijkste voor mij is dat ik mijn best doe en jezelf dingen verbieden werkt meestal averechts.

Stel…

• Je bent op een feestje of verjaardag. Je krijgt een stuk taart aangeboden en er staan van die lekkere blokjes kaas op tafel, wat doe je dan? Sla je het braaf af of neem je toch iets? Af en toe kies ik ervoor om wel dat stuk taart of een chocolaatje te eten. Wil dat ik zeggen dat ik dan alle remmen losgooi en me stort op kaas en vlees? Dat niet. Eten is een sociale aangelegenheid en speelt een grote rol in onze cultuur.
• Je bent in een eetgelegenheid. Ik zal altijd mijn best doen om iets te bestellen zonder dierlijke ingrediënten. Alleen mochten ze dan toch de groenten in roomboter gebakken hebben of toch wat kaas in het eten verwerken, dan kan ik daar mee leven en zal ik het gewoon opeten. Voedselverspilling vind ik erg zonde en terugsturen = weggooien.
• Je hebt (te) weinig eten meegenomen. Wat mij ook weleens overkomt is dat ik te weinig eten meegenomen heb naar bijvoorbeeld mijn werk. Dan kan ik ervoor kiezen om toch weleens een eitje te eten, of een stukje kaas. Ik werk in de horeca en heb veel energie nodig om te kunnen presteren.

Ben ik een nep-veganist?

Ik vind dat iedereen moet doen wat voor hem/haar werkt. Natuurlijk heb ik liever dat iedereen veganistisch gaat eten, maar dat blijft een verre droom. Mijn grote hobby is en blijft eten en ik zoek altijd graag naar eetplekken met 100% vegan opties. Het zou mooi zijn als vegan eten net zo normaal wordt als vegetarisch eten. Daar kan jij ook aan meewerken door te vragen naar ‘speciale’ en/of nieuwe plantaardige gerechten. Go vegan! 🙂